Kraków w latach 1945–1947 odbudowywał  się po tragicznym czasie wojny i okupacji. Krakowianie z jednej strony mieli nadzieję na przywrócenie dawnego kształtu i wielkości miasta, a z drugiej na odtworzenie przedwojennego stylu życia, zarówno w powszednim, jak i świątecznym wymiarze. Nie było to łatwe zadanie. Straty policzalne (zniszczenia materialne, utrata części trwałego majątku przemysłu, rabunek dzieł sztuki) oraz te niepoliczalne (cierpienie, zerwane więzi rodzinne,  sieroctwo  społeczne,  zbyt wczesne  dojrzewanie, utrwalanie patologii) stawiały krakowianom po wojnie nowe, niespotykane dotąd wyzwania.  Większość  mieszkańców  cieszyła się jednak, że przeżyła i przetrzymała te ciężkie chwile.
Mieszkańcy powojennego Krakowa z niepokojem obserwowali przemiany w mieście  – monopolizowanie władzy  przez komunistów,  brutalną likwidację oporu  społecznego,  cenzurę,  inwigilację  i propagandę.  Dość  długo utrzymywał  się lęk o codzienną  egzystencję  – terminową  i godną  pensję, możliwość zakupu niezbędnych towarów czy zdrowie. Nastroje poprawiała działalność licznych  instytucji kulturalnych i artystycznych, możliwość  zabawy czy spędzania czasu z rodziną w dni wolne od pracy. Chęć  powrotu do normalnego życia, obawy, a także i sprzeciw determinowały stosunek do nowej rzeczywistości politycznej.


Dr Agnieszka  Chłosta-Sikorska jest absolwentką  historii oraz politologii i  nauk społecznych Uniwersytetu Pedagogicznego im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie. W roku 2007 uzyskała stopień doktora nauk humanistycznych. Jeszcze w okresie studiów podjęła pracę zawodową jako nauczyciel historii oraz wiedzy o społeczeństwie w szkole gimnazjalnej i ponadgimnazjalnej. Od 2009 roku jest związana z Uniwersytetem Pedagogicznym w Krakowie, gdzie pracuje w Katedrze Edukacji  Historycznej  Instytutu Historii i Archiwistyki. Autorka jest członkiem Polskiego Towarzystwa Historycznego, Komisji Historii Kobiet Komitetu Nauk Historycznych PAN oraz sekretarzem Olimpiady  Historycznej Komitetu Okręgowego  w Krakowie. Jej zainteresowania naukowe obejmują zagadnienia z pogranicza historii, politologii i nauk społecznych.  W  ostatnim okresie jej aktywność  naukowa  koncentruje  się na problematyce życia codziennego  w powojennym  Krakowie, ze szczególnym uwzględnieniem roli prasy kobiecej w procesie zachodzących przemian.