Interesujące są przyczyny przyjmowania ezoterycznego światopoglądu, będącego jakże często wyrazem niezgody na rzeczywistość zastaną – kontestującego ją, odrzucającego i skłaniającego osobę go przyjmującą do odwrócenia się tyłem do społeczeństwa, lub przeciwnie – motywującego do działania, zmuszającego do pełniejszego zaangażowania po to, by świat zmieniać, naprawiać. Za tym osobistym wyborem stoją często rozmaite rozczarowania, wątpliwości, poczucie obcości, ale towarzyszy im też nadzieja, wiara w to, że człowiek jest zdolny do podjęcia wysiłku, który
dotychczasowy stan rzeczy zmieni – poprawi lub wprowadzi jakąś nową jakość […].

Pytanie, które tu stawiamy, może przyjąć różne brzmienia, na przykład: dlaczego wielu ludziom nie wystarcza „zwyczajny” świat, w którym nie znajdują miejsca dla siebie? W jaki sposób ezoteryczne wątki przekładają się na proces kształtowania tożsamości? Jakie zmiany wnoszą? Nie spodziewamy się, że na pytania te uda nam się odnaleźć jedną odpowiedź.
Nie mamy jednak wątpliwości, że ezoteryka, choć nie dostarcza jednoznacznych definicji i jej przekaz bywa symboliczny i mglisty, a czasem po prostu absurdalny, to jednak pozostawia szeroki margines dla intuicji, że „wszystko jest (a przynajmniej może być) inaczej”, a rzeczywistość jawi się jako żywa i magiczna. Ten margines jest niezwykle twórczy – może rodzić nowe idee i znaczenia, tak ważne dla ukonstytuowania tożsamości.
Niniejszy tom zawiera artykuły, dla których motywem przewodnim, choć nie zawsze wyrażonym explicite, jest tożsamość ezoteryczna – tożsamość w procesie przemiany, poszukiwana, kreowana, odrzucana i odnajdywana, tożsamość, która może być źródłem tak nowych jakości, swego rodzaju odrodzenia, jak i trudności, zmagań, a nawet prześladowań.
Problem tożsamości w ezoterycznych nurtach kultury nie był do tej pory podejmowany. Mamy więc nadzieję, że niniejsza publikacja nie tylko wypełni choćby w niewielkim stopniu tę lukę, ale stanie się również inspiracją do podejmowania dalszych badań w tym zakresie.

Ze Wstępu