Warto zauważyć, że oprócz świeżego spojrzenia na najnowszą historię kina polskiego zebrano w tomie teksty dotyczące kina czeskiego, słowackiego, węgierskiego, serbskiego, litewskiego, ukraińskiego, białoruskiego i niemieckiego. Przedmiotem zainteresowania autorów stały się różne wątki, m.in.: problematyka estetyczno-formalna (gatunkowa, medialna – szczególnie w kontekście transformacji ustrojowej), bohaterowie i elity polityczne na nowy czas po przełomie, filmowa polityczność, konteksty wydarzeń politycznych i procesów widziane w optyce filmu fabularnego i dokumentalnego, problem władzy, polityki, propagandy w zwierciadle filmu, kino zaangażowane i krytyczne wobec rzeczywistości postkomunistycznej.

Kino – postkomunizm – polityka. Film w krajach Europy Środkowo-Wschodniej wobec procesów transformacji politycznej i konsekwencji roku 1989 jest książką cenną poznawczo, spójną, rzetelną i wnikliwą, sprawiającą satysfakcję czytelniczą, zachęcającą do dalszych poszukiwań. Może wzbudzić zainteresowanie nie tylko osób zajmujących się kinem, ale wszystkich zaciekawionych przemianami, jakie nastąpiły w Europie Środkowo-Wschodniej po roku 1989, jak również omawianymi w książce kinematografiami.